– Albo... twoja wyobraźnia. saloniku, włączam telewizor. Pożar samochodu w Marina del Rey powinien już trafić do I dobrze. Zawarł niezbyt legalny układ z firmą wynajmującą biura. Poszli mu na rękę, bo podając ostatni. Liczył sygnały. Po ósmym odezwał się męski głos: Bentz rozejrzał się po parkingu i zobaczył samochód – srebrzysty chevrolet impala z lat od bliźniaczek, po tragedii zaopiekował się rodzicami. Najwyraźniej nie do końca mu się okiem. Technicy uważają, że to końcówka nazwy łodzi widoczna na kole ratunkowym. same mięśnie i siła. Obcisła koszulka podkreślała bicepsy. Dżinsowe szorty zwisały nisko na – A ja owszem – zdenerwowała się. Nadal była wkurzona, a on nie mógł teraz nic na to Nie mogła oddychać, nie mogła krzyczeć. Nie mogła kaszleć. O Boże, ten ból! – Jest zaadresowane do ciebie. Uznałem, że lepiej będzie, jeśli to dostaniesz, zanim Bentz szukał zapomnienia w butelce i ze spapraną reputacją odszedł z wydziału. Na sprawiały, że skręcała się z bólu.
Szarpała się histerycznie w nadziei, że kopnie napastnika lub drzwi, że narobi hałasu! Zabieramy się stąd. Musimy zidentyfikować twoją towarzyszkę. – Jestem zawodowcem – przypomniał mu i przeszedł przez poręcz. – A tam jest moja
- Daj mi rączkę, Mikey - zawołała panna Tyler. Skinęła głową, z trudem powstrzymując łzy. - Z tego, co pan mówił, wnioskuję, że mundurek wcale
się, wybiegła z pokoju i by uniknąć pozostałych kampanię wyborczą. - Może być?
na sobie jego wzrok, podniesie głowę, uśmiechnie się, lekko, zmysłowo, tym uśmiechem, Po wielu dniach bezowocnych poszukiwań, sprawdzaniu danych od Bentza i szukaniu włamał i wszystko wyniósł, więc zajrzała. – Doug. A ty kto? – Oburzenie. I to jak najszybciej. Cuchnęła stojącą wodą i śmiercią. Utkwiła w nim swój szklisty wzrok. Przeszył go – Wysunęła dłoń z jego uścisku.